Hep, vatan diyorsun, mukaddes ocak;
Ana kucağıydı atana vatan.
Olur mu yiğidim, bu şirin toprak,
Yan gelip, uyuyup yatana vatan!

Düşünmeyip dünü, günü, yarını,
Haraç-mezâd gören bütün varını;
Kesip hayâsızca şahdamarını
Yol vermez kendini satana vatan!

Zarafet timsali, ince mi ince;
İncinir o güzel, bir devinince.
Gönülden gelerek onu sevince
Benzer gül endamlı sultana vatan!

Gel, üstünde aşkla gel dolaşalım;
Mazi ve âtiyle kucaklaşalım.
Açık alınlarla asır aşalım
Güler mi ona kaş çatana vatan!

Bir yol açılmalı düzgün-yepyeni;
Hiç kimse çıkmazsa al götür beni.
Eğer olmaz ise çokça seveni
Ağlar için için vatana, vatan!