Ağla sevdiceğim!.. Gül ruhlerinden,
Jâleler dökülsün; Nevbahâr oldu!.
Harâbât ellerin bülbüllerinden
Bu ıssız bahçeler nâlekâr oldu.

Gördüğüm gonceler, sitem dağıdır..
Ağla rûhum ağla!.. Şimdi çağıdır.
Ilık göz yaşları keder dağıdır!
Sular bile coşup bî-karâr oldu.

Bir vakit başında hümâ uçardı,
Ağaçlar yoluna çiçek saçardı;
Bastığın yerlerde çiğdem açardı,
Bir yıldır o yerler hep mezâr oldu!

Sevgilim seninle bağdaşalım gel!
O geçmiş günlere ağlaşalım gel!
Sînende tuttuğun gonca-i emel,
Sarsar-ı kahr ile târumâr oldu!.

Hey Rıza hastayım, gönül şen değil,
Misafirhânedir bu, Gülşen değil,
Sevgilim ağlayan sade sen değil,
Bu mâtemle herkes zâr zâr oldu.