Dünya ve Âhiret Efendimizsin

Unuttuk İlhan’ı, Kara Oğuz’u,
işledik seni gözbebeğimize…
Bağışla ey şefî kusurumuzu,
Bin küsur senelik emeğimize…

Suçumuz çoksa da sun’umuz yoktur,
Şımardık müjde-i sahabetinle…
Gönlümüz ganîdir, gözümüz toktur,
Doyarız bir lokma şefaatinle…

Nedense kimseler anlamaz eyvah!
O kadar saf olan dileğimizi.
Bir ümmî isen de ya Resul-el-Allah!.
Ancak sen okursun yüreğimizi…

Gelmemiş Türkçe’de «Kıys» ü «Hassan» ın
Yok bizde ne «Bürde» ne «Mualleka»
Yolunda baş veren Al-i Osman’ın,
Lâl ile yazdığı tarihten başka…

Ne kanlar akıttık hep senin için,
O Ulu Kitab’ın hakkıyçün, aziz,
Gücümüz erişsin ve erişmesin,
Uğrunda her zaman döğüseceğiz…

Yapamaz Ertuğrul evlâdı sensiz,
Can verir cânânı veremez Türkler…
Ebedî hadım-ül Haremeyniniz
Ölsek de Ravza’nı ruhumuz bekler…