Anadolu’yum

Efemle zeybeğim, dadaşımla bar;
İstanbul içimde zümrüt gözlü yâr…
Ezelden mührümü taşır bu diyar,
Konup göçenlerin ana diliyim.

Gâhi Karac’oğlan, gâhi Emrah’ım;
Elifin elinde durulur ahım.
Köroğlu gibiyim, sözümle şahım;
Âşık Veysel’imde gönül teliyim.

Yunus’un dilinde garipler için,
Dualara kanat çırpan güvercin;
Yeşil Medrese’de göğeren ekin,
Mevlânâ postunda bahar dalıyım.

Her dem çoğalırım Bir’den izinli,
Aşkın izindeyim yârden izinli,
Sevdayı besleyen yerden izinli,
Ölümsüz anayım, Anadolu’yum.