Ülkem aş eriyor yüce düşlere
Gökyüzüne merdivenler kuracak
Dünyalar verecek bana filizim
İnsanlar sevdikçe zaman duracak…

Koca devler uyanacak uykudan
Sıyrılacak endişeden kaygıdan
Yelkenlerin soluğuna saygıdan
Emeğe baş eğip dümen duracak…

Duygunun kuşları öter bir yerde
Yazılmadan okuduğum eserde
Aydınlıklar diyarına seferde
Dağlar ses verecek duman duracak…

Koca tarih unutamaz ismini
Töremizdir dost ederiz hasmını
Çizen çıksın gülüşlerin resmini
Ağrılar zulümler hemen duracak…

Geçmişimiz erişilmez bir belge
Kendisiyle başa çıkandır bilge
Güçlenecek yürek, kaçacak gölge
Ayıplar bitecek, aman duracak…