Kerkük Hasreti

Ruhumun hercümercinde bir şehir
Uğultusu hâlâ kulaklarımdadır
Köprüden geçerken gördüğüm Kale
Bağrında destanlar barındırır

Hoyratların elinden şikâyettir horyatlar
Efsunlu buruk bir gururun sesi
Yükselir bağrından her bir susuzun
Ateşli yanık bir sevda güftesi

Gülle hellük cüce göz yumma
Çocukları da esirdir o yurdun
Her bahar gelişinde kâğıtkuşu uçurur
Ne gün duyar kavuşma muştusun

Şehitlerini anar her gün şivanla
Necdet’in kara haberi geldiydi dün
Abdullah Âdil bir de Rıza
Saldı her biri kalplere hüzün

Varlığın ümittir hicranlı kalbimde
Bülbül elbet ulaşır gülüne
Güneş bir batar bir doğar Kerkük
Sevdalın bir gün kavuşur gül yüzüne