Dallarım

Mazime göz gezdirdim, ne muhteşem kökmüşüm,
Bir serveti çiğnemiş, harcamışım beyhûde!..
Kurusun gitsin diye, sanki kezzap dökmüşüm!
Haberim yok hâlimden, kalmışım orta yerde!..

Şimdi bu feryâdıma göz yaşımdan yazım var,
İçimde alev alev kıvrandıran sızım var,
Küllenmiş tarihimde sönmemiş yıldızım var,
Bense O’na sırt dönmüş, düşmüşüm binbir derde!..

Köküm dala yabancı, dalım kökünden uzak,
Almış fırlatmış beni altıma konan kızak,
Zehir,şekerle kaplı, tuzak içinde tuzak,
Vücut sağlam kalır mı, içe mikrop girerde?..

Uyandım ya geç kaldım!.. Budamışlar dalımı,
Kırık bir boş kovanım, götürmüşler balımı,
Karşımda gülenlerin kahrediyor çalımı,
Kabahat yine bende, fırsat verdim namerde!..

Nerde kültür mirasım, ne kaldı neslimize?
Kaybolmuş değerlerim, el binmiş ensemize,
Ecdât, kabrinden kalksa evlâdım der mi bize?
Hani benim dostlarım, hani dostları nerde?..

Sen bâri kalk yiğidim!.. Kalk silkele tozunu,
Has altının içinden ayıkla at yozunu,
Tarihime yakışsın, düzelt şöyle pozunu,
Köke lâyık dal için, o cevher var özünde!..