|
Unuttuğumuz İnsanlar
Şimdi sizi düşünüyorum Kafkas Türkleri
Aldığım nefeste siz varsınız.
Perişan ve garip duygular içindeyim
Hâlimi anlarsınız.
Ben Hazar Denizi’nin doğusunda doğmuşum
Hazar Denizi’nin doğusunda öleceğim.
Hazar kıyılarından KAfkas dağlarına
Duyulmamış ağıtlar söyleyeceğim.
Bir kartal uçurdum Kafkas dağları üstüne
Gagasında bayrak taşıyan bir kuş
Size varamadan Kafkas Türkleri
Kartalım geldi ki vurulmuş…
Dedi ki:” Dağa, taşa, bütün yolların ağzına
Kızıl cellatlar konmuş
Esir ırkdaşlarının kanlı akan gözyaşları
Mendiller içinde donmuş…”
Ve sonra can verdi garip kuş.
Kartalla beraber ölemedim.
Yıllar yılı gülemedim.
Acılarınızı paylaşamak için ortasından
Tutup da bölemedim…
İşte o gün bu gündür Kafkas Türkleri,
Gayri bitmez tükenmez acılar içindeyim.
İşte o gün bugündür sizinleyim.
Size yan gözle bakanların
Mezarı kazılmadı.
Kızıl cellatlar elinde kaldınız nâçâr
Destanınız yazılmadı.
Ben, çilesi çekilmemiş bir Türkmen.
Ben her sabah ciğerine kurşun yiyen bir yetim
Çaresizlikler içinde sizi düşünüyorum.
Ey esir insanlar diyarında, benim esir milletim.
Ve ey Kafkas dağları ardında
Bayraksız memleketim.
Sapına kadar Müslüman, sapına kadar Türk diyar!
Size yazılan şiirler erkekçe yazılmalı
Sizi candan sevmeyeni, istemeyeni
Kurşunlamalı…
|
Yavuz Bülent Bakiler
